"കണ്ണിന്റെ നക്ഷത്ര ജാലകത്തില്‍ കൂടിജന്മാന്തരങ്ങളെ കണ്ടു മൂർച്ഛിച്ചതും
എന്നോ കറുത്ത തിരശീല വീണതാം
ഉന്മാദനാടകരംഗ സ്മരണകള്‍
വര്‍ഷപാതങ്ങളില്‍ കുത്തിയൊലിച്ചു പോം അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത ദിനാന്ത്യക്കുറിപ്പുകള്‍
ഓരോ ചുവടിലും നഗ്നപാദങ്ങളില്‍
ആണിത്തുരുമ്പ് തറഞ്ഞു മുറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ഓരോ വിരലിലും കാലചക്രം പാഞ്ഞുകേരിച്ചതഞ്ഞു; തൊടുമ്പോള്‍ പുളഞ്ഞു ഞാന്‍
ഇങ്ങസ്തമിക്കുന്നൂ സുര്യന്‍; പെരുവഴി
തീർന്നു, തിരിച്ചു നടക്കാം നമുക്കിനി"
-ചുള്ളിക്കാട്-
